زندگی در فضای شهری و بیشتر شدن آسیبهای روانی بر اثر فشار زندگی در کلانشهرها موجب شده است تا در سالهای اخیر افراد تمایل بیشتری به تجربه کردن آرامش زندگی روستایی در زمان تعطیلات خود داشته باشند. به همین علت تعداد بسیاری از مکانهای روستایی تغییر کاربری داده اند و تبدیل به مکانهای توریستی شدهاند. در این بین، روستاهای خوش آبوهوای شمال ایران به خاطر طبیعت بکر و سرسبز خود از جمله پرطرفدارترین این مکانها می باشد. گردشگران بسیاری برای گذران تعطیلات کوتاهمدت و اجاره خانههای روستایی برای تجربه چندروزه یک زندگی متفاوت به این مکانها سوق پیدا میکنند. روستای لاویج در استان دیدنی مازندران، در نزدیکی شهر نور، در سالیان اخیر جزء پرطرفدارترین مناطق روستایی بهحساب میآید.
لاویج کجاست؟
لاویج روستایی در ۱۸ کیلومتری جنوب چمستان از توابع شهرستان نور در استان مازندران است. این روستای ییلاقی و کوهپایهای در دامنه سلسله کوههای البرز واقع شده است. در بهار و تابستان هوای لاویج، که در میان کوههای همواره سرسبز محصور شده است، خیلی خنک و مطبوع میباشد و حس دلانگیزی را القا میکند.
لاویج، تصویر کوه و دره و آرامش!
واقعیت این است که سفر به لاویج باید برای یک بار هم شده در پرونده هر ایرانی که عاشق طبیعت است، نقش بندد! حیف است خداوند چنین تابلوی زیبایی را برایمان طراحی کرده باشد و ما از دیدن آن محروم بمانیم.
اینجا به هر طرف که بنگری درخت و کوه و آسمان خواهی دید. گویی از آسمان افتادهای در آغوش درختان. موقعی که صدای جریان آب رودخانه با صدای زنگولههای گلهای که روی تپهها مشغول چرا هستند ادغام میگردد، دلت میخواهد چشمهایت را ببندی و ساعتها به این آرامش گوش کنی.
در فاصله اندکی از انتهای روستای لاویج جاده خاکیای وجود دارد که شما را وارد دنیای بیهمتایی از انبوه درختان تودرتو و گونههای گیاهی متنوع میکند. درختان راش که گاه عمرشان به میلیونها سال میرسد و باقیمانده از جنگلهای انبوه هیرکانی هستند. ارتفاع این جنگلها از سطح دریا در بعضی مناطق به ۲۵۰۰ متر هم میرسد. این جنگلها در هر فصل از سال با میوههای جنگلی و وحشی رنگارنگی از میهمانان خود پذیرایی میکنند. بهار جنگل را پوشیده از شکوفههای ریز رنگارنگ و زیبا خواهید یافت و در تابستان پوشیده از رنگهای سرخ میوهها و طراوت و سرسبزی درختان. پاییز چشم شما را با هزار رنگ زیبای طبیعت مینوازد و در زمستان رنگ پاکی و صلح و دوستی به تن میکند.
در حاشیه جاده مشهور به آبپری که به لاویج منتهی میشود، آبشاری چشمنواز وجود دارد که بر روی سنگهای آن، گل سنگهای زیبایی روییده است و جلوه آبشار را صد چندان نموده است. این آبشار که به عقیده مردم محلی دارای آبی با خواص درمانی می باشد، حرماو نام دارد.
آبگرم روستای لاویج
مناطق شهری و روستایی که دارای چشمههای آبگرم هستند، همواره اماکن پرهواداری بودهاند و بخش قابلتوجهی از درآمد مردم آن، مربوط به مشاغل مرتبط با این آبگرمها می باشد. در واقع گردشگران به دلیل فوایدی که این آبگرمها برای درمان یا کاهش دردهای مفصلی و روماتیسمی و بیماریهای پوستی دارند، به این مناطق میروند.
چشمههای آبگرم، چشمههایی است که به طور مداوم از آن آب گرم یا داغ خارج میشود و علت آن وجود املاح معدنی مانند گوگرد در آب است که همان گونه که در بین مردم مشهور است، خواص درمانی بسیاری هم دارد. البته این را باید در نظر داشت که بوی ترکیبی بخار آب و گوگرد جز جدانشدنی این آبگرمها می باشد.
جنگلهای هیرکانی
برخی معتقد هستند اینجنگلها عمری به قدمت دایناسورها دارند. جنگلهایی که میان کشور ایران و آذربایجان مشترک می باشد و در ایران به جنگلهای شمال معروف است. هیرکان نام قدیم گرگان در گویش مازنی بوده است که به طور جرجان یا ورکان هم به کار میرود. متاسفانه تعداد اندکی از مسافرین از ارزش اینجنگلها باخبر هستند.
این جنگلها قسمت پایین دریاچه خزر واقع شده و زیبایی بیمانندی به این نواحی داده است. برای ثبت جهانی این جنگلها خیلی تلاش شده است، اما به علت اشتراک آن میان ایران و آذربایجان، هنوز نتیجه قطعی در این زمینه حاصل نشده است.
معرفی آبشار حرام او :
یکی دیگر از جاذبه های طبیعی لاویج آبشار “حرام او” است با مقدار بسیار آب که از دل زمین به بیرون می ریزد در مسیر جاده چمستان به لاویج واقع شده و دارای آب خنک و گوارایی می باشد و همواره پذیرای جهانگردان زیادی در مسیر جاده است. این آبشار دارای امکانات پذیرایی و تفرجگاهی خیلی زیبایی برای مهمانان عزیز است. در مورد وجه تسمبه آن (به طور شفاهی) چنین گفته می شود که این آب به “حرم او” مشهور است زیرا این آب از ارتفاعات سوردار و از پایین دست حرم امام زاده ای که در آنجا دفن است به پایین سرازیر می گردد و (او) در زبان طبری به معنی آب است و با ترکیب این دو معنی آبی که از حرم می آید را می دهد. این لفظ به مرور زمان به حرام او تغییر پیدا کرده است.